zingend oog > Reveal thyself Alighieri

Reveal thyself Alighieri 2000

een podiumopvoering voor 6-kanaals geluid, video,
2 diaprojectors, acteur en vallend zand
muziek Ludwig van Beethoven,
muziek Mendel Hardeman, e.a.
met opnamen van Claudia Mejía Florez, Marcella
met opnamen van Prieto, Mendel Hardeman, a.o.
video, podiumregie Mendel Hardeman
camera Maria Schina
met Adriana Mejía als Dante Alighieri

Na ‘last days of a cross’ had ik het gevoel dat ik op de juiste weg zat – het samenvoegen van muziek en video als deel van een groter geheel, een podiumopvoering.
‘Reveal thyself Alighieri’ ontstond geheel intuïtief. Het resultaat is een surreële droom, gedreven door de Treurmars uit Beethovens Eroica, waarin Dante Alighieri ronddwaalt in de Hel van Jeroen Bosch' Tuin der Lusten. Twee jaar eerder had ik een aantal maanden gewerkt aan een puzzle van dit schilderij, in 5000 stukjes, waardoor ik elk detail ervan uit m'n hoofd kende. De puzzle speelde een grote rol in de video, omdat er één stukje uit ontbrak (het stukje met Dante's gezicht er op), en de hele uitvoering draaide om de zoektocht naar dit missende stukje.
De uitvoering begint met een projectie van de achterzijde van de linkervleugel van het drieluik van Jeroen Bosch, met daarop een aarde die uit de mist opdoemt, en de tekst "ipse dixit et facta sunt" – Hij sprak, en het ontstond. Daarop volgt, in de video, de inleiding: "Ik lag in mijn hangmat, zette Beethovens Treurmars op, en viel in slaap". In die tijd woonde ik in een heel klein kamertje, waar geen ruimte was voor een bed, dus sliep ik in een hangmat. Alle beelden uit het stuk zijn ontstaan terwijl ik vanuit deze hangmat naar Beethoven luisterde.
Vanaf dat moment wordt het publiek meegesleurd in een droom die op het podium uitgebeeld wordt via een videoscherm, 2 diaprojectors, een plotselinge stroom zand die vanuit de lucht op het podium neerregent, een 6-kanaals geluidsband op ADAT met daarop mijn versie van de muziek van Beethoven, en het graf van Dante Alighieri met twee kaarsen er op. Dante waart in de vorm van een grote aas-etende kever door het schilderij, en komt tegen het einde in menselijke gedaante uit zijn graf tot leven, om op zoek te gaan naar het puzzlestukje. Na een 17 minuten durende heksenketel eindigt alles in stilte, met de achterzijde van de rechterklep van het schilderij (het drieluik wordt weer gesloten), met daarop de tekst "ipse mandavit, et creata sunt" – Hij gebood, en het werd geschapen.

uitvoeringen
16.03.00, Haagsche Winter - Korzo Theater, Den Haag
podiumversie, 6-kanaals geluid
07.04.00, Muziekcentrum de IJsbreker, Amsterdam
videoversie, 6-kanaals geluid
06.02.02, Kinematografiki Leschi Kythiron, Kythira, Griekenland
videoversie, 2-kanaals geluid